ეპილაცია
პირველი ლაზერული ეპილაციის აპარატი 1960 -იან წლებში შეიქმნა და მრავალწლიანი გამოცდისა და დახვეწის შემდეგ დღესაც აქტუალურია.
ლაზერს გააჩნია სხივები, რომლებიც ერთმანეთისგან ტალღის სიგრძით განსხვავდება, მაგალითად :
- ყველაზე მოკლეა ალექსანდრიტის ლაზერის სხივია. მისი სიგრძე 755 მმ-ია.
- დიოდური ლაზერი შედარებით გრძელი, 810 მმ სიგრძის ტალღის გენერირებას
ახდენს.
- ნეოდიმური ლაზერის ტალღა კი ყველაზე გრძელია – მისი სიგრძე 1064 მმ-ს
აღწევს.
ლაზერული ეპილაციის აპარატის მეშვეობით, თმის ფოლიკულის მკვებავი სისხლძარღვი იხშობა, შესაბამისად ფოლიკულა აღარ მარაგდება სისხლით და თმის ღერის აღარ იზრდება. ლაზერის სხივის მოხვედრას განაპირობებს მელანინი, რაც უფრო მუქია თმა მით უფრო მეტი მელანინია მასში, შესაბამისად უკეთ შთაინთქმება სხივი, განსხვავებით ჭაღარა თმისგან, რომელსაც სხივი ვერ ხედავს.